Authorization
Mon Jan 19, 2015 06:51 pm
సోపతి కాస్తంత వినోదం.. మరికాస్త విజ్ఞానం.. తీరిక వేళన మనసుకు ఆహ్లాదం ఇంటిల్లిపాదికీ అందించే కానుక
Sun 23 Dec 00:01:40.585617 2018
అడవి జంతువుల నుండి, జంతువుల్లాంటి మనుషుల నుండి తమని తాము రక్షించుకోవడానికి గిరిజనులు చేసే పోరాటమే 'మృగయ' హిందీ చిత్రం. భూస్వాముల క్రూరత్వాన్ని, జమీందారి వ్యవస్థ నియంతృత్వ ధోరణిని కళ్ళకు కట్టినట్టు ఈ చిత్రంలో చూపించిన వైనం ఆద్యంతం ఆసక్తికరంగా ఉంటూనే ప్రేక్షకులను ఆలోచింపజేస్తుంది.
పల్లెటూరి పొలాల పక్క నడుస్తుంటే, మధ్య మధ్య చిన్న పెద్ద రాగాలు తీస్తూ వ్యవసాయ కార్మికుల పాటలు వినిపించక మానవు. ప్రతీ పాట రాగయుక్తంగా ఉంటుందని కాదు, కానీ పాడిన కార్మికులకు
కవిని ఆలూరిలోని అంతశ్చేతన మురికి వాడలపై దృష్టి సారింపచేపి కొత్త ఆలోచనలకు నాంది పలికింది. ఆ జీవితాలను కూలంకషంగా చర్చింపజేసింది. రోడ్డు మీద పిల్లవాడు మట్టి అంటుంటే, ఒకామె ప
స్త్రీ పురుషులు ఇరువురు ఎప్పటికీ కలవని సమాంతర రేఖలు కాదు. అలాగని ఒకరినొకరు ఖండించుకునే స్పర్శ రేఖలు కూడా కాదు. వారు ఒకరికి మరొకరు జీవన రేఖ. వాళ్లిద్దరూ పరస్పర ఆశ్రితాలు.
పావురం వేగంగా కాకి దగ్గరకు వచ్చి ''మీ చిట్టి కాకి ఆ చిట్టి గద్దతో పందెం వేసుకొంది. ఇక్కడి నుండి సముద్రం మీదుగా అటువైపు ఉన్న ద్వీపానికి వెళ్లి తిరిగి రావాలంట'' అంది.
''ఆ స
కదులుతున్న బస్సులోపల కిటికీ పక్కన ఒక చేతిసంచిని పట్టుకుని గొప్ప వేదాంతిలా కూర్చున్న యువకుడు మరొక అరగంటలో గుణసాగరలో దిగి, దీపాల చంద్రణ్ణ నల్లటి పెంకుటింటిని చేరటానికి మొదల
బుస్సుమనే శబ్దాలతో ఆ స్థలం మార్మోగి పోసాగింది. సైలెన్స్‌ ప్లీజ్‌ అన్నది కోబ్రా. ఉష్‌... అన్నది రెండు తలలపాము. బుస్సులు ఆగిపోయేయి. రస్సైల్‌ వైపర్‌ మాట్లాడ్డం మొదలుపెట్టింద
జగమంత కుటుంబమయిన
ఇక్కడ మాటలు ఘనీభవించిన
అంటార్కిటికా..
రైలుపట్టాల దగ్విషయమిక్కడ..
ఒకే చూరుకింద
సంసారాలయినా
సమూహంనుండి
ఒంటరితనానికి
వలుసలు..
పట్టుబట్టినా రాయలేను
ఒక్కోసారి వద్దనుకున్నా రాయకుండా ఉండలేను
కవిత్వం ఎప్పుడు కురుస్తుందో తెలియని వర్షం
కానీ...
హాస్యబ్రహ్మ భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు గారు పేల్చిన సెటైర్లు ఎప్పుడు తలచుకున్నా ఎవర్‌గ్రీన్‌గానే వుంటాయి. ఒకసారి ఆయన మన సగటు తెలుగువాడి లక్షణాలు ఎలా వుంటాయో ఇలా చెప్పారు... '
×
Registration